Οι σχέσεις που έχει ένας δικηγόρος με την τοπική του Εφορία, μοιάζουν με αυτές που είχε ο Μάρκος Αντώνιος με την Κλεοπάτρα. Όσα και να της προσφέρει, αυτή ζητά συνεχώς περισσότερα, δεν μένει με τίποτα ικανοποιημένη. Όταν δε αποφασίσει να φύγει, καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί. Νιώθει συνεχώς άγχος και απογοήτευση και τέλος βρίσκεται συνεχώς προ εκπλήξεων. Ευτυχώς και στη σημερινή εποχή, υπάρχουν πρόσωπα που βοηθούν τους δυστυχισμένους Μάρκους Αντώνιους… οι λογιστές τους. Ως σαν άλλοι Ρούφιοι βρίσκονται πάντα στο πλευρό τους, ακούν τα παράπονα τους και βοηθούν κάνοντας την βρώμικη δουλειά (διαπραγματεύσεις – πληρωμές κτλ.)
Ο κ. Σφυρόερας είδε το ημερολόγιό του, οι μέρες πλησίαζαν, έφτανε η ημερομηνία που έπρεπε να υποβάλλει την περιοδική δήλωση Φ.Π.Α. Ένας κόμπος ανέβηκε στο λαιμό του, έλυσε την γραβάτα του, βγήκε από το τεράστιο γραφείο του και κατευθύνθηκε προς την γραμματέα του, γεμάτος αγωνία της είπε «πάρε το λογιστή και πες του να έρθει από εδώ». Πέρασαν δύο ώρες και δεν είχε λάβει ειδοποίηση, βγαίνει ξανά και πληροφορείται ότι αυτός βρίσκεται στο εξωτερικό…
Μαύρισαν όλα γύρω του, «Δεν είναι δυνατόν…» ψέλλισε, «δεν μπορεί να το έκανε αυτό σε μένα…», μένοντας αποσβολωμένος. Όλοι οι συνεργάτες του γραφείου τον συμπονούσαμε… άλλος του έφερε νερό, άλλος του έφερε μια καρέκλα, εγώ τσιγάρο… σκηνικό καταστροφής. Ξαφνικά τινάσσεται πάνω, αρπάζει την τσάντα του και ξεκινά για το γραφείο του λογιστή λέγοντας «θα τα κάνω όλα λίμπα»… τρέχοντας σχεδόν κατέβηκε την Πανεπιστημίου βρίζοντας Θεούς και Δαίμονες και κυρίως το λογιστή.
Φτάνει στο γραφείο του λογιστή, χτυπά δυνατά το κουδούνι και τον υποδέχεται ο ίδιος ο λογιστής του… «Κώστα μου, πώς από εδώ;». έχασε τη φωνή του ο άνθρωπος, άλλαξε δέκα χρώματα… έκλεισε το ραντεβού και έφυγε για το γραφείο. Τρέχοντας, ανέβηκε πάλι την Πανεπιστημίου, βρίζοντας αυτή τη φορά την Ασπασία.
Φτάνει στο γραφείο αναψοκοκκινισμένος και την φωνάζει, «τι σου είπαν για το λογιστή; Πού είναι;;;», αυτή με απόλυτη φυσικότητα του λέει «ότι είναι εξωτερικό». Τότε έσπασε… «θα φύγω από το παράθυρο, δεν αντέχω άλλο μαζί σου, ποιο εξωτερικό; για τυρόπιτα είχε πάει…» Τότε αυτή μειδίασε και κοιτώντας κάτω του είπε:
«Λάθος κατάλαβα! Εμείς όταν θέλουμε να πούμε ότι κάποιος είναι στο εξωτερικό λέμε ότι είναι έξω!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου