Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΚΗ

Στο πρώτο μου δικαστήριο είχαν έρθει μαζί μου για συμπαράσταση η Ευδοξία και ο Ησύχιος. Η παρουσία τους ήταν πολύ σημαντική, καθώς όλη την ώρα με εμψύχωναν...
Η περιπέτειά μας ξεκίνησε από την θυρίδα των Γραμματίων Προείσπραξης. Η τύχη μας επιφύλαξε εκείνη την ώρα, να έχει μια μόνο μια υπάλληλο (ενώ κανονικά πρέπει να έχει τρείς), η οποία ατάραχη (σα Βούδας) πατούσε τα πλήκτρα του υπολογιστή με το ένα χέρι και με το ένα δάκτυλο. Όπως ήταν φυσικό, δημιουργήθηκε μια τεράστια ουρά και χρειάζονταν ο τριπλάσιος χρόνος για να τελειώσουμε από εκεί...
Μετά αναζητήσαμε κυλικείο για να πιούμε ένα γρήγορο καφεδάκι, για καλή μας τύχη στο ίδιο κτίριο που ήταν η αίθουσα του Δικαστηρίου, είχε στον πρώτο όροφο κυλικείο. Το βρήκαμε, αφού πρώτα πήρα λάθος κατεύθυνση και κόντεψα να μπω στο γραφείο του Προέδρου του Πρωτοδικείου… Κάτω στην αίθουσα τα πράγματα ήταν άγρια, καθώς ήταν ασφυκτικά γεμάτη από δικηγόρους, μάρτυρες και κοινό. Βγήκαμε έξω και εγώ έλεγχα τα νούμερα κάθε τόσο. Όσο η ώρα περνούσε και πλησίαζε το νούμερο μας, το κεντρικό πρόσωπο της ημέρας (ο μάρτυρας) δεν είχε έρθει… Αγωνία – τηλέφωνα – εκνευρισμός… Επιτέλους ήρθε και μπήκαμε στην αίθουσα. Ξαφνικά μου ανακοίνωσε  ότι «εδώ έχει πολύ κόσμο - βρωμάει -  εγώ ξαναβγαίνω» το σπαρακτικό μου ύφος την μετέπεισε και τελείωσε η όλη διαδικασία χωρίς απρόοπτα… με την φράση ορίστε ο Φάκελος μας κ.  Πρόεδρε (Γιάγκος).
Πήγαμε για καφέ με τα παιδιά, στις γνωστές καφετέριες απέναντι από την Ευελπίδων, όπου οι δικηγόροι επιδίδονται στο προσφιλές τους σπορ… Δημόσιες Σχέσεις και χαλαρές κουβεντούλες μεταξύ τους, οι οποίες συνοδεύονται από τις ανάλογες υπερβολικές χειραψίες- αγκαλιές κτλ.  Ενώ συζητούσαμε για την δίκη,  ο Ησύχιος είχε την εύλογη απορία «μα γιατί είχε τόσες γριές?» του απάντησα ήρεμα «είναι λογικό Δημοσιεύσεις Διαθηκών είναι… θα το βλέπουν σαν την τελευταία πράξη του γάμου τους» η εξήγησή μου αυτή δεν συγκίνησε κανέναν, αλλά δεν έχει σημασία…

 Όπως είπε και το μεγάλο πρόσωπο – φωτεινός καθοδηγητής «φιλιά είναι να νοιάζεσαι, να νιώθεις και να τον πονάς τον άλλο».
Εγώ σε αυτό, στάθηκα πολύ τυχερός στην ζωή μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου