ΦΥΤΙΚΗ ΜΝΗΜΗ

O Umberto Eco διατείνεται ότι «Όσοι διαβάζουν βιβλία, ζουν περισσότερες ζωές από αυτούς που δεν διαβάζουν» συνδυαζόμενη η σκέψη αυτή, με την συναναστροφή προσώπων που έχουν ίδιες προσλαμβάνουσες (άρα έχουν ζήσει και αυτά περισσότερες ζωές) οδηγούμαστε στο αποτέλεσμα ότι μπορούν αυτές οι παράλληλες πολλαπλές ζωές να έχουν κοινούς  τόπους – κοινά πρόσωπα – κοινές εμπειρίες. Με άλλα λόγια είναι δυνατό να συνδέονται δύο πρόσωπα με κοινή μνήμη η οποία  είναι φυτική (δηλ. η μνήμη από τις κοινές παράλληλες αναγνώσεις).

Κατά τη διάρκεια των περσινών καλοκαιρινών διακοπών με τον Αριστείδη και την Ευδοξία, σε μια συζήτηση που είχαμε για κάποιο άσχετο θέμα, γυρίζει ο Αριστείδης και μου λέει:

-    Harry ένα Γάλλο τύπο που εμφανίζεται κρατώντας ένα τεράστιο πούρο, φορτωμένος με καδένες τον ξέρεις;

-    Τον Maurice Druon … πολύ φίλος μου!!!

Αναστατώθηκε το μικρό χωριό από τις φωνές και τα γέλια,  τεράστιος ο ενθουσιασμός! Μόλις είχαμε ανακαλύψει ένα ακόμη κοινό φίλο, με τον οποίο μοιραζόμασταν κοινές αναμνήσεις. Αμέσως ο Maurice ξαναζωντάνεψε και έγινε το πρόσωπο της παρέας… όλη την ημέρα μιλούσαμε με ύφος Maurice…

 Το «Εcouter  - Εcouter,  President, voila la voitur mer», έγινε το Moto των διακοπών.

Εδώ πρέπει να υπογραμμιστεί η στωικότητα της Ευδοξίας, όπου υπέμεινε, σχετικά αδιαμαρτύρητα,  μια εβδομάδα να της μιλάμε με την φωνή του Maurice. Σε κάποια στιγμή όμως έσπασαν τα νεύρα της και μας απαγόρευσε να μιλάμε για τον Maurice μπροστά της.

Λίγο καιρό μετά, ο Ξάδελφος της Ευδοξίας μας άκουσε να μιλάμε για τον Maurice και την ρώτησε με περιέργεια «μα καλά, ποιος είναι αυτός;». Εκείνη τον κοίταξε με απόγνωση... χαμογέλασε και του είπε αδιάφορα «ένας παλιός φίλος των παιδιών».

Τι όμορφο πράγμα είναι να μοιράζεσαι τη ζωή σου με τόσους κοινούς φίλους… Δυστυχώς στην περίπτωσή μας οι περισσότεροι είναι νεκροί