ΤΑΜΕΙΟ ΝΟΜΙΚΩΝ

Η από μασίφ μπρούτζο πόρτα του κτιρίου ανοίγει με δυσκολία, προκαλώντας έναν ανατριχιαστικό ήχο, σκοτάδι, μετά σκάλες που οδηγούν σε μια ξύλινη περιστρεφόμενη πόρτα, μετά και άλλες σκάλες που οδηγούν στην αίθουσα υποδοχής. Φως, το οποίο προσπαθεί να περάσει από το τεράστιο βιτρό της Θέτιδας. Στο δάπεδο μάρμαρα τα οποία εναλλάσσονται με ψηφιδωτά. Πίνακες με αυστηρούς γέρους που κοιτούν επίμονα…

Αυτή είναι η πρώτη γεύση που επιφυλάσσει το δαιδαλώδες και πολυώροφο κτίριο του Ταμείου Νομικών στον επισκέπτη του. Ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει ακριβώς την εποχή που το έφτιαξαν (κάπου μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης Σταυροφορίας). Οι υπάλληλοι ακίνητοι, άχρωμοι σαν αγάλματα…

Εκείνη την περίοδο, το επισκεπτόμουν συχνά, καθώς ήθελα να εξοφλήσω τις εισφορές μου ως ασκούμενος και να πάρω την πολυπόθητη ασφαλιστική ενημερότητα με απώτερο σκοπό να ολοκληρώσω στην εφορία την έναρξη.

Στην αρχή απευθύνθηκα στο τμήμα εισφορών (2^ος) όπου με παρέπεμψαν στο πρωτόκολλο (1^ος) για να υποβάλλω αίτηση, από εκεί στο μητρώο (4^ος) μετά πάλι στον (2^ο) όπου η κ. Μπρύνχιλντρ με διαβεβαίωσε πως σε 20 μέρες θα έχει βεβαιωθεί η οφειλή μου.

Πράγματι σε 20 μέρες  πήγα ξανά, αυτή τη φορά η κ. Σιγκρντρίφα, η οποία αντικαθιστούσε την κ. Μπρύνχιλντρ, με διαβεβαίωσε ότι όλα βαίνουν καλώς και πως σε 10 μέρες να πάρω τηλέφωνο την ίδια και να έρθω να πληρώσω. Τηλέφωνο πήρα... αλλά οι Βαλκυρίες δεν απαντούν σε τηλέφωνα!

Πήρα την κατάσταση στα χέρια μου, ξέχασα την Γαλλική μου παιδεία, την ευγένειά μου, τους τρόπους καλής συμπεριφοράς και φανερά εκνευρισμένος πήγα στην κ. Μπρύνχιλντρ και της ζήτησα να πληρώσω. Είχα υπολογίσει, με την βοήθεια δύο μαθηματικών, ενός λογιστή και μιας καφετζούς το ποσό που του όφειλα. Μου απάντησε πως θα με πάρει η κ. Σβάφα τηλέφωνο… Εξερράγην... «Δεν έχει τέτοια, δεν θα πάρει ποτέ τηλέφωνο, θέλω να μιλήσω τώρα  στον κ. Οντίν (διευθυντής) αυτοπροσώπως».

Με τα πολλά έφτασα στο γραφείο του Οντίν (5^ος) όπου του εξήγησα το πρόβλημά μου και σχεδόν κλαίγοντας του είπα «είμαι ένας ευσυνείδητος φορολογούμενος - ασφαλισμένος, αφήστε με να πληρώσω... έχω εδώ τα λεφτά μαζί μου… cash».

Η ακίνητη μορφή συσπάστηκε, μια λάμψη φώτισε τα παγωμένα μάτια του… «και δεν το λες από την αρχή, νομίζαμε ότι ήθελες να κάνεις ρύθμιση χρεών…»